Wpływ struk­tu­ry gle­by na pla­no­wa­nie nawożenia

Gle­by są struk­tu­ra­mi nie­jed­no­rod­ny­mi i róż­nią się mię­dzy sobą w obrę­bie nie­wiel­kich frag­men­tów, niczym wnę­trze dło­ni. Ich wła­ści­wo­ści wyni­ka­ją z rzeź­by tere­nu i skła­du struk­tur gle­by. Tere­ny te są wyni­kiem wie­lo­wie­ko­wej upra­wy oraz wpły­wów wia­tru i warun­ków pogo­do­wych. Sta­no­wią one zło­żo­ne i dyna­micz­ne orga­ni­zmy, któ­re moż­na uznać za żywą skó­rę zie­mi. Gle­by na kon­ty­nen­tach powsta­ły w wyni­ku sze­re­gu zmian geo­lo­gicz­nych. Wyni­ka­ją z tego struk­tu­ry typo­we dla poszcze­gól­nych regio­nów. W obrę­bie samych regio­nów ze wzglę­du na róż­ne czyn­ni­ki mają miej­sce dal­sze zmia­ny. Róż­ni­ce w wła­ści­wo­ściach wystę­pu­ją przy tym pomię­dzy bar­dzo mały­mi stre­fa­mi. W rol­nic­twie indy­wi­du­al­ne warun­ki wzro­stu dla roślin upraw­nych w tych stre­fach mają szcze­gól­ne zna­cze­nie. Dostęp­ność skład­ni­ków odżyw­czych dla roślin zale­ży od struk­tu­ry gle­by. Mikro­ha­bi­ta­ty zawie­ra­ją sie­dli­ska dla mikro­or­ga­ni­zmów lub cha­rak­te­ry­stycz­ne mine­ra­ły, któ­re maga­zy­nu­ją lub dostar­cza­ją skład­ni­ki odżyw­cze na róż­nych głę­bo­ko­ściach. Warun­ki panu­ją­ce w gór­nej war­stwie moż­na roz­po­znać po popu­la­cjach roślin. Są one odzwier­cie­dle­niem gleb, na któ­rych rosną. Z nie­co więk­szej wyso­ko­ści moż­na dostrzec róż­ni­ce w rośli­nach. Są one wyni­kiem zaopa­trze­nia w skład­ni­ki odżyw­cze. W pla­no­wa­niu nawo­że­nia na grun­tach ornych w przy­pad­ku rów­no­mier­ne­go roz­pro­wa­dza­nia nawo­zów mine­ral­nych i orga­nicz­nych nie uwzględ­nia się róż­nic w struk­tu­rze gle­by w obrę­bie nie­wiel­kich frag­men­tów. Do dokład­ne­go okre­śle­nia i ana­li­zy tych wła­ści­wo­ści nie­zbęd­ne są pró­by gle­bo­we. Inną moż­li­wo­ścią jest oce­na popu­la­cji roślin z wyko­rzy­sta­niem danych sate­li­tar­nych. Na bazie tych danych moż­na okre­ślić poten­cjał grun­tów ornych, ana­li­zu­jąc stan poszcze­gól­nych roślin pod wzglę­dem gęsto­ści wzro­stu lub kolo­ru liści. Róż­ne zabar­wie­nie jest wyni­kiem zaopa­trze­nia w skład­ni­ki odżyw­cze, co prze­ja­wia się w zawar­to­ści chlo­ro­fi­lu w liściach i ogól­nym sta­nie zdro­wia roślin. Aby wyko­rzy­stać ten efekt do pla­no­wa­nia nawo­że­nia, moż­na posłu­żyć się dany­mi satelitarnymi.

Wyko­rzy­sta­nie tech­no­lo­gii sate­li­tar­nych w rolnictwie

Począt­ki pro­duk­cji rol­nej w Euro­pie się­ga­ją zamierz­chłych cza­sów. Przez dłu­gi czas meto­dy upra­wy pra­wie się nie zmie­nia­ły. Cykl skła­da­ją­cy się z wysie­wu, pla­no­wa­nia nawo­że­nia i zbio­ru odby­wa się w rota­cji rocz­nej i cha­rak­te­ry­zu­je się regu­lar­ny­mi pro­ce­sa­mi. Pla­no­wa­nie i reali­za­cja prac w upra­wie roli są przy tym bez­po­śred­nio uza­leż­nio­ne od wła­ści­wo­ści gleb. Róż­nią się one struk­tu­ra­mi na małych powierzch­niach. To, co na obsza­rach natu­ral­nych odby­wa się poprzez ana­li­zę tzw. roślin wskaź­ni­ko­wych, może być reali­zo­wa­ne w rol­nic­twie poprzez upra­wia­ne rośli­ny. W przy­pad­ku ana­li­zy trwa­ją­cej przez kil­ka lat na powierzch­niach moż­na dostrzec pew­ne sche­ma­ty. Te róż­ni­ce w wege­ta­cji przy uży­ciu dzi­siej­szych metod moż­na zaob­ser­wo­wać w róż­nych upra­wach. W tym kon­tek­ście rów­no­mier­ne roz­ło­że­nie nawo­zów orga­nicz­nych i mine­ral­nych siłą rze­czy pro­wa­dzi do nad­mier­ne­go i nie­do­sta­tecz­ne­go zaopa­trze­nia poszcze­gól­nych frag­men­tów pola. Aby unik­nąć tego pro­ble­mu, przy pla­no­wa­niu nawo­że­nia war­to korzy­stać z wie­lo­let­nich danych sate­li­tar­nych. Dzię­ki ana­li­zie popu­la­cji roślin moż­na ziden­ty­fi­ko­wać róż­ne warun­ki wzro­stu i w ten spo­sób indy­wi­du­al­nie zaopa­trzyć rośli­ny w skład­ni­ki odżyw­cze poprzez zago­spo­da­ro­wa­nie zgod­ne ze spe­cy­fi­ką dane­go frag­men­tu pola i dosto­so­wa­nie pla­no­wa­nia nawo­że­nia. Moduł Crop View 365FarmNet ofe­ru­je tu kom­plek­so­wą moż­li­wość ana­li­zy grun­tów ornych. Dane sate­li­tar­ne z kil­ku lat iden­ty­fi­ku­ją róż­ni­ce w wege­ta­cji roślin i umoż­li­wia­ją wyko­rzy­sta­nie wol­nych poten­cja­łów gleb. Infor­ma­cje te mogą być prze­no­szo­ne na mapy apli­ka­cyj­ne i wyko­rzy­sty­wa­ne do pla­no­wa­nia nawo­że­nia. Moż­li­wa jest przy tym reali­za­cja róż­nych stra­te­gii. Z jed­nej stro­ny ist­nie­je moż­li­wość zwięk­sze­nia nawo­że­nia dla słab­szych obsza­rów i tym samym uzy­ska­nia wyrów­na­nia jako­ści obsa­dy roślin. Pozwa­la to na uzy­ska­nie rów­no­mier­nej doj­rza­ło­ści, zabez­pie­cze­nie plo­nów i uła­twie­nie zbio­rów. Dru­gą stra­te­gią jest opty­ma­li­za­cja zasto­so­wa­nych środ­ków w pla­no­wa­niu nawo­że­nia. Moż­li­we jest ukie­run­ko­wa­ne wspie­ra­nie frag­men­tów pola o wyso­kim poten­cja­le oraz efek­tyw­ne wyko­rzy­sty­wa­nie środ­ków pro­duk­cji. Z map apli­ka­cyj­nych moż­na korzy­stać rów­nież pod­czas wysie­wu. Mają tu zasto­so­wa­nie podob­ne stra­te­gie i ist­nie­je moż­li­wość ujed­no­li­ce­nia popu­la­cji roślin lub zwięk­sze­nia efek­tyw­no­ści wyko­rzy­sta­nia środ­ków. Decy­zję o tym, któ­ra stra­te­gia jest naj­bar­dziej odpo­wied­nia, nale­ży pod­jąć indy­wi­du­al­nie dla każ­de­go gospo­dar­stwa i dosto­so­wać ją do lokal­nych warunków.

Yasmin Moeh­ring

Tel. +49 30 25 93 29–901
Mobil +49 151 17 28 18 69
moehring@365farmnet.com