Rośli­ny jare -
od wysie­wu wio­sną po zbio­ry latem

Wysiew:
ilość, gęstość i głębokość

„Jaki siew, takie plo­ny” — to powie­dze­nie spraw­dza się bar­dzo czę­sto w przy­pad­ku upraw bura­ków cukro­wych. Zasa­da ta doty­czy rów­nież wszyst­kich innych upraw, zwłasz­cza upraw jarych. Ide­al­ne wscho­dy zapew­nia­ją rośli­nom szyb­sze wyko­rzy­sta­nie dni sło­necz­nych do roz­wo­ju masy liści oraz maga­zy­no­wa­nia wody i skład­ni­ków pokar­mo­wych. Bura­ki cukro­we wyma­ga­ją umiesz­cze­nia na opty­mal­nej sta­łej głę­bo­ko­ści i przy­kry­cia nie­wiel­ką war­stwą gle­by w celu moż­li­wie naj­lep­sze­go zaopa­trze­nia w wodę i przy­spie­sze­nia kieł­ko­wa­nia. Kuku­ry­dza upra­wia­na jest czę­sto na cięż­szych gle­bach, dla­te­go nale­ży wysie­wać nasio­na nie głę­biej niż na 4–5 cm, aby kie­łek ziar­nia­ka mógł łatwiej się roz­wi­nąć. Wska­za­ne jest jed­nak regu­lar­ne spraw­dza­nie głę­bo­ko­ści sie­wu, ponie­waż zbyt płyt­ki siew może dopro­wa­dzić do wysy­cha­nia nasion.
Zbo­ża jare nato­miast wyma­ga­ją nie­co mniej uwa­gi, lecz nale­ży zwró­cić szcze­gól­ną uwa­gę na ilość wysie­wu. W ide­al­nym ter­mi­nie sie­wu przy­pa­da­ją­cym na począ­tek wege­ta­cji nale­ży wysie­wać oko­ło 300 zia­ren na metr kwa­dra­to­wy. Im bar­dziej opóź­nio­ny jest ter­min sie­wu, tym więk­sza powin­na być ilość siewu.

Jeśli pod­czas sie­wu weź­mie się pod uwa­gę naj­bar­dziej prak­tycz­ny układ prze­jaz­dów robo­czych siew­ni­ka, moż­na zmi­ni­ma­li­zo­wać stra­ty oraz upro­ścić czyn­no­ści zwią­za­ne z prze­jaz­da­mi robo­czy­mi po polu pod­czas zabie­gów ochro­ny roślin czy nawo­że­nia. Jest to szcze­gól­nie waż­ne w przy­pad­ku upra­wy bura­ków cukro­wych i ziem­nia­ków, ponie­waż to one naj­go­rzej zno­szą nie­po­trzeb­ne ugniatanie.

Po sie­wie: nawo­że­nie, ochro­na roślin i zbiory

W celu jak naj­lep­szej sty­mu­la­cji wzro­stu roślin moż­na sko­rzy­stać po wysie­wie z sze­ro­kiej gamy nawo­zów i środ­ków ochro­ny roślin. Bura­ki cukro­we są naj­bar­dziej wyma­ga­ją­ce pod wzglę­dem zaopa­trze­nia w duże ilo­ści skład­ni­ków odżyw­czych. Nie­do­sta­tecz­na ich ilość w przy­pad­ku tej rośli­ny ma znacz­nie więk­szy wpływ na plon niż na przy­kład w przy­pad­ku upra­wy zbóż. Oprócz głów­nych skład­ni­ków pokar­mo­wych takich jak azot, fos­for i siar­ka, waż­ną rolę w pro­duk­cji zdro­wych bura­ków o wystar­cza­ją­cej masie liści i wyso­kiej zawar­to­ści cukru odgry­wa­ją tak­że mikro­ele­men­ty takie jak bor i man­gan. Zasad­ni­czo do ochro­ny bura­ków cukro­wych przed szkod­ni­ka­mi, chwa­sta­mi i cho­ro­ba­mi sto­su­je się trzy lub wię­cej zabie­gi ochro­ny roślin. Zabie­gi powscho­do­we nale­ży prze­pro­wa­dzać ostroż­nie, ponie­waż sam burak jest bar­dzo wraż­li­wy na pestycydy.

W przy­pad­ku kuku­ry­dzy razem z nasio­na­mi dostar­cza­ny jest nawóz pod korzeń. Ozna­cza to, że w odle­gło­ści ok. 5 cm obok wysie­wa­ne­go ziar­na i 5 cm pod nim nale­ży zaapli­ko­wać nawo­zy azo­to­we i fos­fo­ro­we. W ten spo­sób rośli­na już na tym eta­pie otrzy­mu­je wystar­cza­ją­cą ilość skład­ni­ków pokar­mo­wych, aby mieć opty­mal­ne warun­ki do wscho­dów. Ochro­na roślin w przy­pad­ku kuku­ry­dzy ogra­ni­cza się głów­nie do sto­so­wa­nia her­bi­cy­dów. Jed­nak ze wzglę­du na niską zdol­ność kon­ku­ren­cyj­ną tej rośli­ny pod­czas wcze­snych faz roz­wo­jo­wych nale­ży szcze­gól­nie sta­ran­nie dobie­rać herbicydy.

Zbo­ża jare, podob­nie jak ozi­mi­ny, wyma­ga­ją przede wszyst­kim zaopa­trze­nia w duże ilo­ści azo­tu. Tym­cza­sem sto­so­wa­nie środ­ków ochro­ny roślin odby­wa się zależ­nie od potrzeb i jest w dużym stop­niu zależ­ne od pogody.