Pod­siew kuku­ry­dzy – Lep­sze plo­ny kuku­ry­dzy i wspie­ra­nie bioróżnorodności

Mimo sto­so­wa­nia dobrych prak­tyk rol­ni­czych upra­wa kuku­ry­dzy w nie­któ­rych obsza­rach może wią­zać się z pro­ble­ma­mi. Ero­zja we wcze­snej fazie wzro­stu roślin kuku­ry­dzy, któ­re powo­li zapeł­nia­ją pole, roz­prze­strze­nia­nie azo­tu czy zagęsz­cze­nie gle­by po plo­nach to tyl­ko nie­któ­re z poten­cjal­nych pro­ble­mów, z jaki­mi muszą zmie­rzyć się rol­ni­cy. W takich sytu­acjach przy­dat­ny sta­je się pod­siew, któ­ry nie­sie ze sobą tak­że dodat­ko­we korzy­ści, rów­nież w zna­cze­niu eko­no­micz­nym. Przy­kła­do­wo w nie­któ­rych kra­jach związ­ko­wych sto­so­wa­nie pod­sie­wu upraw­nia do otrzy­ma­nia dotacji.

Ponie­waż wymo­gi regu­la­cyj­ne doty­czą­ce upra­wy roślin nie­ustan­nie rosną, pod­sie­wy sta­ją się coraz cie­kaw­szym roz­wią­za­niem, szcze­gól­nie przy upra­wie kuku­ry­dzy. Ze wzglę­du na sto­sun­ko­wo powol­ny wzrost mło­dych roślin, duży odstęp mię­dzy rzę­da­mi i wyso­kość wzro­stu upra­wa ta zna­ko­mi­cie nada­je się do sto­so­wa­nia pod­sie­wów. Inte­re­su­ją­ca pod kątem eko­no­micz­nym jest tak­że moż­li­wość ogra­ni­cze­nia cza­su pra­cy i kosz­tów, gdy mię­dzy­plon lub pasza polo­wa zosta­nie wysia­na jako podsiew.
Zarów­no w przy­pad­ku tra­dy­cyj­nych, jak i eko­lo­gicz­nych gospo­darstw nale­ży pamię­tać o tym, iż ze wzglę­du na nie­unik­nio­ne kon­ku­ro­wa­nie mię­dzy rośli­ną głów­ną a pod­sie­wem o wodę i sub­stan­cje odżyw­cze, nale­ży sta­ran­nie prze­ana­li­zo­wać zale­ty i wady takie­go roz­wią­za­nia. W razie nie­pra­wi­dło­we­go pod­sie­wu będzie on kon­ku­ro­wał z rośli­ną głów­ną, nie ofe­ru­jąc przy tym pozy­tyw­nych efektów.

Zale­ty pod­sie­wu w kukurydzy 

W więk­szo­ści przy­pad­ków sto­so­wa­nie pod­sie­wu w kuku­ry­dzy nie­sie ze sobą sze­reg korzy­ści eko­no­micz­nych, eko­lo­gicz­nych i zwią­za­nych z upra­wą roli. Oto nie­któ­re z nich:

• Pod­sie­wy roz­luź­nia­ją cia­sne pło­do­zmia­ny kuku­ry­dzy, zwięk­sza­ją lub zabez­pie­cza­ją plony.
• Mają pozy­tyw­ny wpływ na bio­róż­no­rod­ność i życie gle­by, sty­mu­lu­jąc aktyw­ność bio­lo­gicz­ną w gle­bie i powsta­wa­nie próch­ni­cy. Ma to szcze­gól­ne zna­cze­nie, ponie­waż kuku­ry­dza nie wpły­wa na powsta­wa­nie próchnicy.
• Pod­sie­wy maga­zy­nu­ją sub­stan­cje odżyw­cze, chro­nią je przed wypłu­ka­niem i prze­cho­wu­ją je dla poplo­nu. W ten spo­sób mogą zostać speł­nio­ne wymo­gi w zakre­sie ochro­ny wód.
• Gęsta pokry­wa roślin­na powstrzy­mu­je roz­wój chwa­stów nasien­nych i pozwa­la ogra­ni­czać sto­so­wa­nie środ­ków ochro­ny roślin w myśl inte­gro­wa­nej ochro­ny roślin. Nale­ży jed­nak pamię­tać, iż w zależ­no­ści od wybra­ne­go pod­sie­wu pale­ta moż­li­wych do zasto­so­wa­nia her­bi­cy­dów będzie ogra­ni­czo­na, zale­ca się tutaj sto­so­wa­nie dawek dzielonych.
• Pod­sie­wy zwięk­sza­ją wytrzy­ma­łość gle­by i chro­nią ją przed zagęsz­cze­niem w trak­cie żniw. Roz­bu­do­wa­na sieć korze­ni wpły­wa na lep­szy stan gle­by, co jest korzyst­ne dla poplonu.
• Wzrost roślin sta­no­wi ochro­nę i źró­dło poży­wie­nia dla dzi­kich zwie­rząt, a kolej­nej wio­sny może sta­no­wić nawóz zie­lo­ny, sub­strat na bio­gaz lub paszę.
• W przy­pad­ku rol­nic­twa eko­lo­gicz­ne­go dzię­ki wią­za­niu azo­tu i powstrzy­my­wa­niu roz­wo­ju chwa­stów nasien­nych pod­sie­wy zapew­nia­ją uzu­peł­nie­nie azo­tu i brak chwa­stów. Z regu­ły jed­nak nie są one w sta­nie zastą­pić mecha­nicz­ne­go zwal­cza­nia chwastów.
• Pod­sie­wy kuku­ry­dzy są zali­cza­ne do eko­lo­gicz­nych obsza­rów prio­ry­te­to­wych i poma­ga­ją speł­niać wymo­gi w zakre­sie zazie­le­nie­nia. W tym celu powierzch­nia musi być utrzy­ma­na do 15 lute­go kolej­ne­go roku.

Na co nale­ży zwró­cić uwa­gę przy pod­sie­wach w kukurydzy?

Kom­po­zy­cja gatun­ków i ter­min wysie­wu są uza­leż­nio­ne od wil­got­no­ści gle­by i warun­ków pogo­do­wych. Przede wszyst­kim w regio­nach, w któ­rych latem wystę­pu­je susza, nie nale­ży decy­do­wać się na zbyt wcze­sny wysiew, aby we wraż­li­wym okre­sie wzro­stu mło­dych roślin kuku­ry­dzy pod­siew nie kon­ku­ro­wał z nią o dostęp do wody. W zależ­no­ści od wybra­nej pro­ce­du­ry wysie­wu daw­ka zasto­so­wa­nia wyno­si od 10 do 15 kg (w przy­pad­ku sie­wu rzę­do­we­go) i 20 kg (w przy­pad­ku sie­wu sze­ro­kie­go i z dodat­kiem gnojowicy).

Moż­na tutaj sto­so­wać róż­ne meto­dy wysie­wu, a tak­że wybie­rać róż­ne momen­ty wysie­wu i wyko­rzy­sty­wać róż­no­rod­ne mie­sza­ni­ny traw i roślin strącz­ko­wych. W razie dosta­tecz­ne­go zaopa­trze­nia w wodę wcze­sne pod­sie­wy moż­na roz­pro­wa­dzać razem z wysie­wem kuku­ry­dzy. Póź­niej­sze mie­szan­ki moż­na wysie­wać za pomo­cą roz­rzut­ni­ka nawo­zu lub z dodat­kiem gno­jo­wi­cy bez­po­śred­nio na rosną­cy łan. Decy­du­ją­cy wpływ na uda­ny pod­siew ma dobór odpo­wied­niej stra­te­gii ochro­ny roślin!

Po żni­wach rośli­ny głów­nej pod­sie­wy otrzy­mu­ją sil­ną sty­mu­la­cję do wzro­stu w wyni­ku inten­syw­nych bodź­ców świetl­nych, dodat­ko­wym czyn­ni­kiem sty­mu­lu­ją­cym jest roz­drob­nie­nie ścier­ni kuku­ry­dzy. Rośli­ny odpor­ne na niską tem­pe­ra­tu­rę w zimie moż­na pozo­sta­wić do wio­sny, a następ­nie wyko­rzy­stać je na róż­ne spo­so­by: jako nawo­zy zie­lo­ne w celu two­rze­nia próch­ni­cy i wią­za­nia azo­tu, jako sub­strat na bio­gaz lub paszę dla bydła. Przy sprzy­ja­ją­cych warun­kach moż­li­we jest nawet dodat­ko­we cię­cie. Tak­że zwięk­sze­nie licz­by nasion traw sta­no­wi szan­sę na eko­no­micz­ne wyko­rzy­sta­nie podsiewu.