Ochro­na roślin –
Cho­ro­by roślin i dobór odpo­wied­nich środ­ków ochro­ny roślin (ś.o.r.)

Krajo­braz upraw kształ­to­wa­ny jest w dużej mie­rze przez sto­so­wa­nie nowo­cze­snych roz­wią­zań w rol­nic­twie. Aby go zacho­wać i spro­stać rosną­ce­mu zapo­trze­bo­wa­niu na żyw­ność, nie­zbęd­ne jest ukie­run­ko­wa­ne sto­so­wa­nie inte­gro­wa­nej ochro­ny roślin na grun­tach ornych. W przy­pad­ku pło­do­zmia­nu z kil­ko­ma rodza­ja­mi upraw środ­ki ochro­ny roślin sto­su­je się teraz od wio­sny do jesie­ni. Zwłasz­cza w przy­pad­ku sezo­no­we­go nakła­da­nia się sto­so­wa­nia ś.o.r. na róż­ne upra­wy, takie jak psze­ni­ca i burak cukro­wy, koniecz­ne jest roz­waż­ne dzia­ła­nie w celu zapew­nie­nia rośli­nom kom­plek­so­wej ochro­ny. Aby dokład­nie zasto­so­wać wła­ści­we sub­stan­cje aktywne
w odpo­wiednich ilo­ściach, waż­na jest wie­dza o tym, jakie cho­ro­by, chwa­sty i szkod­ni­ki wystę­pu­ją na two­ich upra­wach. Mając na uwa­dze wzrost opor­no­ści szkod­ni­ków, zasto­so­wa­nie moż­li­wie naj­szer­szej pale­ty róż­nych sub­stan­cji aktyw­nych jest tak samo korzystne,
jak i odpo­wied­ni czas wyko­na­nia zabie­gu. Pra­wi­dło­we sto­so­wa­nie środ­ków umoż­li­wia­ją nowo­cze­sna inży­nie­ria rol­ni­cza oraz róż­no­rod­ne sku­tecz­ne środ­ki ochro­ny roślin, dzię­ki któ­rym moż­na osią­gnąć dłu­go­trwa­ły efekt nawet przy naj­mniej­szych dawkach.

Zin­te­gro­wa­na ochro­na roślin -
naj­więk­sza koniecz­na, a zara­zem naj­mniej­sza moż­li­wa dawka

Sku­tecz­na ochro­na roślin zaczy­na się od dokład­nej upra­wy gle­by, by środ­ki ochro­ny roślin sto­so­wać póź­niej w moż­li­wie jak naj­mniej­szych daw­kach. Na przy­kład sto­so­wa­nie her­bi­cy­dów do sie­wu w mulcz moż­na zmi­ni­ma­li­zo­wać, jeśli przed sie­wem korze­nie chwa­stów zosta­ną  wycią­gnię­te na powierzch­nię gle­by, gdzie wyschną. W celu ogra­ni­cze­nia sto­so­wa­nia ś.o.r. szkod­ni­ki takie jak euro­pej­ska omac­ni­ca pro­so­wian­ka mogą być zwal­cza­ne rów­nież w spo­sób mechaniczny.

Sto­so­wa­nie mecha­nicz­nych metod ochro­ny roślin w upra­wach roz­wi­nię­tych jest prak­tycz­nie nie­moż­li­we, dla­te­go na tym eta­pie zarów­no kon­wen­cjo­nal­ne jak i eko­lo­gicz­ne gospo­dar­stwa rol­ne wyko­rzy­stu­ją opry­ski­wa­cze polo­we. Pod­czas gdy gospo­dar­stwa kon­wen­cjo­nal­ne mają do dys­po­zy­cji sze­reg róż­nych che­micz­nych środ­ków ochro­ny roślin, gospo­dar­stwa eko­lo­gicz­ne mogą sto­so­wać sto­sun­ko­wo nie­wie­le środ­ków biologicznych.

Oby­dwie meto­dy łączy jed­nak zasa­da sto­so­wa­nia jak naj­mniej­szych dawek. Wymu­sza to czę­sto szu­ka­nie rów­no­wa­gi mię­dzy oszczęd­ny­mi daw­ka­mi a peł­nym zwal­cza­niem szkod­ni­ków, któ­re nie spo­wo­du­je wystą­pie­nia ich oporności.